Νέες εκπλήξεις από το Υπουργείο Υγείας έρχονται να ταράξουν τα ήδη τρικυμιώδη ύδατα σε όλες σχεδόν τις βαθμίδες υγείας.
Σύμφωνα με την Επαγγελματική Ένωση Παθολόγων Ελλάδος, η αποψίλωση του Ε.Σ.Υ από Παθολόγους συνεχίζεται, με εργασιακή εξουθένωση και εξοντωτικές μετακινήσεις σε εκτός νομού Νοσοκομεία. Έτσι έχουμε μαζικές πλέον παραιτήσεις Παθολόγων, ενώ παραμένει μικρό το ενδιαφέρον των νέων ιατρών για την ειδικότητα της Παθολογίας και παράλληλα συνεχίζεται η μαζική φυγή των νέων ιατρών στο εξωτερικό.
Ποιοι είναι οι σκόπελοι που αντιμετωπίζουν οι Παθολόγοι στην Ελλάδα σήμερα
Οι ιατροί της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος θεωρούν ότι η ηλεκτρονική συνταγογράφηση αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας στον ασθενή και όχι προνόμιο του γιατρού. Ο γιατρός θα αμειφθεί, θα συστήσει την αρμόζουσα θεραπεία και στη συνέχεια, αφού δεν θα μπορεί να κάνει ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ο ασθενής θα πρέπει να βρει από μόνος του πως θα αποζημιωθεί για τη φαρμακευτική του δαπάνη.
Στην πραγματικότητα όμως βρίσκονται αντιμέτωποι με τις απειλές του Υπουργείου για οριζόντια τιμωρητικά μέτρα των ιατρών που υπερβαίνουν τον μέσο όρο στην συνταγογράφηση. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του κλινικού έργου των Παθολόγων, αλλά και την απώλεια του δικαιώματος του ασθενούς σε νεότερες διαγνωστικές τεχνικές και θεραπείες υψηλού κόστους.
Όσον αφορά τις απειλές επίταξης, αυτές έχουν να κάνουν με κρίσεις υγείας, όπως η πανδημία που βιώσαμε, τότε που οι υγειονομικοί «χειροκροτηθήκανε» για την προσφορά τους. Σε κάθε άλλη περίπτωση αποτελεί πολιτική επιλογή μιας Κυβέρνησης που θα την χαρακτηρίζει.
Ανάλογη διστακτικότητα σημειώνεται και στην ένταξη των παθολόγων στο θεσμό του προσωπικού γιατρού με αποτέλεσμα να μη παρατηρείται η προσδοκώμενη επιτυχία στην Πρωτοβάθμιά Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) που θα μπορούσε να αποσυμφορήσει τα υπολειτουργούντα νοσοκομεία.
Μπορεί να γίνει αντιστροφή του φαινομένου;
Τα μέλη της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος τονίζουν ότι τα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν στις εξοντωτικές εργασιακές συνθήκες, την ανεπαρκή εκπαίδευση των νέων γιατρών, στις χαμηλές οικονομικές απολαβές, αλλά και στο φόβο της εργασιακής συνέχειας στην ΠΦΥ.